Ο όλκιμος σίδηρος δεν είναι ένα ενιαίο υλικό, αλλά αποτελεί μέρος μιας ομάδας υλικών που μπορούν να παραχθούν για να έχουν ένα ευρύ φάσμα ιδιοτήτων μέσω του ελέγχου της μικροδομής. Το κοινό καθοριστικό χαρακτηριστικό αυτής της ομάδας υλικών είναι το σχήμα του γραφίτη. Στα όλκιμα σίδερα, ο γραφίτης έχει τη μορφή οζιδίων και όχι νιφάδων όπως είναι στον γκρίζο σίδηρο. Το αιχμηρό σχήμα των νιφάδων γραφίτη δημιουργεί σημεία συγκέντρωσης τάσης μέσα στη μεταλλική μήτρα και το στρογγυλεμένο σχήμα των οζιδίων λιγότερο, εμποδίζοντας έτσι τη δημιουργία ρωγμών και παρέχοντας την ενισχυμένη ολκιμότητα που δίνει στο κράμα το όνομά του. Ο σχηματισμός οζιδίων επιτυγχάνεται με την προσθήκη στοιχείων οζιδοποίησης, συνηθέστερα μαγνησίου (σημειώστε ότι το μαγνήσιο βράζει στους 1100°C και ο σίδηρος λιώνει στους 1500°C) και, λιγότερο συχνά τώρα, δημητρίου (συνήθως σε μορφή Mischmetal). Τελλούριο έχει επίσης χρησιμοποιηθεί. Το ύττριο, συχνά συστατικό του μετάλλου Misch, έχει επίσης μελετηθεί ως πιθανός οζοποιητής.
